Przejdź do głównej treści

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Pomiń baner

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Wakacyjne praktyki studenckie

Wakacyjne praktyki studenckie dla studentów astronomii oraz dziedzin pokrewnych w Obserwatorium Astronomicznym UJ w Krakowie w 2023 roku

Kontakt w sprawie praktyk: dr hab. Sebastian Szybka, prof UJ

Miejsce odbywania praktyk

Obserwatorium Astronomiczne UJ
ul. Orla 171, 30-244 Kraków

Czas

od 7 do 25 sierpnia 2023 roku

Przyjazd do Obserwatorium Astronomicznego UJ w godzinach 11:00–15:00 7 sierpnia (lub dzień wcześniej).

Zakwaterowanie

Akademik "Bydgoska", ul Bydgoska 19, 30-056 Kraków, tel. 12 363 61 00

 

Dojazd

Tuż obok bramy wejściowej do OA znajduje się przystanek "Obserwatorium", na którym zatrzymują się autobusy linii 102.


Rozkłady jazdy MPK Kraków
Schemat sieci komunikacji miejskiej w Krakowie
Cennik biletów
Więcej...

 

How to reach the Observatory?

Wyżywienie

We własnym zakresie. Na terenie Obserwatorium jest kuchnia, w której można przyrządzać posiłki. Możliwy jest również catering, w okolicy ulokowanych jest kilka pizzerii i restauracji z dowozem – najlepiej, by zamówienie złożyło kilka osób. Najbliższe sklepy spożywcze znajdują się dwa przystanki autobusowe od OA UJ w Zakamyczu (20 minut pieszo), na Bielanach (15, 25 minut).

 

Prowadzący

pierwszy tydzień: prof. dr hab. Stanisław Zoła

drugi tydzień: dr Volodymyr Marchenko

trzeci tydzień: prof. dr hab. Krzysztof Chyży.

 

Program

Astronomia optyczna (prof. dr hab. Stanisław Zoła)

Przygotowanie do obserwacji; zapoznanie ze sprzętem: teleskop, kamery CCD (zajęcia w postaci wykładu i części praktycznej); dokładny czas w obserwacjach astronomicznych: rozwiązania praktyczne − wykorzystanie GPSów jako zewnętrznego źródła czasu; wykonanie obserwacji fotometrycznych wybranych obiektów gwiazdowych (układy zaćmieniowe, gwiazdy pulsujące) i pozagalaktycznych (blazary) (obserwacje prowadzone będą teleskopami w OAUJ); redukcja i opracowanie wykonanych obserwacji; zapoznanie z kalibracją obserwacji CCD, zapoznanie z pakietami MIDAS i IRAF; wyznaczenie jasności obserwowanych obiektów − redukcja aperturowa i PSF.

Radioastronomia (prof. dr hab. Krzysztof Chyży)

Celem praktyk jest przedstawienie różnych sposobów prowadzenia obserwacji radioastronomicznych. W pierwszej części studenci będą mieli za zadanie wykonać samodzielnie obserwacje spektralne promieniowania Drogi Mlecznej w linii wodoru neutralnego (21 cm) za pomocą radioteleskopu o średnicy 3 m. Zmierzą w wielu kierunkach na niebie profile linii wodoru, wyznaczą ich parametry oraz przesunięcia dopplerowskie. Następnie wyznaczą odległości obserwowanych obłoków wodorowych i sporządzą mapę rozkładu wodoru w naszej Galaktyce w tym położenia jej ramion spiralnych. W oparciu o zebrane dane skonstruują krzywą rotacji Galaktyki. Jej analiza powinna doprowadzić praktykantów do wniosku o istnieniu w Galaktyce ciemnej materii. Swoje wyniki porównają oni z danymi dla innych galaktyk.

W drugiej części praktyk studenci zapoznają się ze sposobem prowadzenia obserwacji w widmie ciągłym i najważniejszymi odkryciami dokonanymi w dziedzinie radioastronomii. Następnie wykorzystają dane z przeglądu LoTSS interferometru LOFAR oraz dane literaturowe do wyznaczenia i interpretacji tzw. korelacji radio-podczeriweń dla galaktyk. Wykorzystane zostaną serwisy NED, Alladin, programy DS9 i CASA do analizy obrazów radiowych galaktyk w formacie FITS i pomiaru strumienia radiowego dla częstotliwości 1400 MHz (dane z przeglądu nieba NVSS) oraz 150 MHz (dane z przeglądu LOFAR).

W trzeciej częśći studenci będą mieli możliwość zapoznania się z metodą radiowych obserwacji meteorów i wykonać zliczenia meteorów radiowych z roju Perseidów.

Astrofizyka wysokich energii (dr Volodymyr Marchenko)

Zapoznanie się z danymi z Obserwatorium Rentgenowskiego Chandra; zapoznanie się z pakietem oprogramowania CIAO do analizy danych Chandra; podstawowa redukcja danych Chandra; analiza przestrzenna danych Chandra; symulacja PSF dla danych Chandra; analiza spektralna danych Chandra; analiza krzywych blasku z wykorzystaniem różnych metod analizy szeregów czasowych.